کد مطلب:27123 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چرا وقت دعا دستها به سمت آسـمان ميرود ؟

دعا و درخواست از حضرت حقتعالي داراي شرايطيست تطهير باطهاره و وضو بودن رو به قبله نشستن ،گزينش مكان و زمان مقدس و دستها را بسوي آسمان بلند كردن كه هر بك داراي خواص و آثاريست نظير همه دستورالعملها و مقررات الهي.

يكي از آثار دست به امان بلند كردن هنگام دعا در نگاه امام باقر (ع)ابراز فروتني است.(التضرع رفع اليدين)

از خدا خواهيم توفيق ادب بي ادب محروماز لطف رب

و از جمله معناي آن اقرار به عظمت و استيلاي حضرت حق تعالي است و اعتراف به كوچكي خود البته چنين اظهاري با علم به اين حقيقت قرآني قابل قبول مي باشد كه بنده بداند و آگاه باشد ‹‹لله المشرق و المغرب فاينما تولوا فثم وجه الله و هو معكم اينما كنتم ››و آيات ديگري كه اين مضامين را مي رساند.بلند كردن دستها در هنگام دعا :از ابيجعفر (امام باقر عليه السلام)است كه در تفسير ايه فما استكانوا لربهم و ما يتضّرعونفرمودند:الا ستكانه هي الخضوع و التضرع رفع اليدين استكانت عبارت از فروتني است و افتادگي و تضرع هم دستها را بلند كردن است .بلند كردن دستها پرسيده شد فرمودند :ان الله استعبد خلقه بضروب من العباده و استعبدخلقه عند الدعا و اطلب و التضرع ببسط الايدي و رفعها الي السماء لحال الاستكانه و هي علامه العبوديه و التّذلّل خداوند تعالي از بندگانش خواسته است كه چند گونه او را عبادت كنند و به آسمان بلند نمايند تا حالت فروتني و افتادگي را كه علامت بندگي و خواري و بي مقداري است نشان بدهد.







ديگر آنكه رسول خدا صلّي الله عليه و اله وقتي كه در خواستي داشت مثل بيچاره اي كه غذا بخواهد دستهايش را بلند مي كرد و دعا مي فرمود باز از امام رضا عليه السلام است كه وقتي از او درباره علت